Assalamualaikum...
4 the previous n3 saya ade nk kongsi cerita sedey as a Full Time Working Mother (FTWM)..then sy dah lupakan cerita sedeh tu even mmg sy x boleh padam dr memory sy..and it's appear again and again...
saya x tau nk bermula dr mana but it's still make me sad..
Kalau boleh mmg saya nk jdi SAHM..tp saya keje kerana ibadah..tanggungjawab saya kepada Allah..knp masih ada lagi orang pertikaian kerja saya.. Kalau saya diberi peluang nk jadi SAHM mmg saya nak..sy boleh jaga anak2 saya sepenuhnya drumah..sy boleh wat keje umah sepenuhnya...dan x de org akan pertikaikn saya lagi..sb sy bekerja saya kena duduk jauh ngn suami..sb sy bekerja saya kena keluar berkursus..saya x nk semua tu..
Sb sy duduk bejauhan ngn suami ada org yg saya sgt hargai marah sy n kate sy x penat jg anak2 tp suami yg penat sb berulang alik..sgt pedih kate2 tu..tp sy telan juga..sy tetap pertahankan hak saya..sy rungsing bile soalan yg same beulang ditujukan kpd saya.."bila nk pindah" . Saya bukan boleh buat magic..esok sy dah leh pindah duduk besama suami..klu saya ade magic mlm ni jugak saya nak pindah..sy dah usaha..hanya Allah yang layak menentukan segalanya..
Sb saya bekerja juga orang akan pertikaian bila sy selalu kena pergi kursus @ meeting.. Saya x suka semua tu..tp ade ke org yang memahami saya..stp kali kena keluar, hati saya mmg sgt2 rungsing..dlm fikiran saya hanya anak2..xkan sya nk hntr anak2 sy kol 5 pg ke rumah pengasuh..smpi menangis sy merayu kat driver mtk amik dekat ngn rumah sb sy x nk hntr anak2 sy kol 5 pg krn sy perlu pegi ko ofis dahulu.. ade ke org yg faham keadaan saya..sy x nak semua tu..sb tu kdg2 saya rasa baik saya jadi SAHM...
Saya kerja niat membantu keluarga..saya x mintak ape2 pon dr sesiapa...anak2 saya membesar bersama saya hampir 90% dr kehidupan mereka sehingga sekarang... dr kecil..sehingga 3 thun lbh saya besarkan mereka wlupon suami sy jauh.. sy x mtk belas kasihan sesiapa..sy x mtk duit sesiapa..sy guna duit gaji saya sb SAYA BEKERJA..
Mungkin ini luahan hati sy yg terbuku slama ni..anggaplah ia cuma dongengan yang x perlu difikirkan kesudahannya..saya sekadar menulis dan meluahkan dgn menaip di ruang kosong ini...saya percaya stp yg berlaku pasti ada hikmahnya.....sy x penah menyesal dengan takdir Ilahi....
Nota: Saya baru jer habis menghadiri Kursus Penulisan siang tadi...agak2 bleh x saya tulis artikel..haha..dan sy teringin nk tulis buku "Ibu Upah Susu"...more in breastfeeding issues.. agak2 ade x penerbit berani nk amik karya saya..hiiiiii...
